- Indikativo (kiel nura konjugacias de tempoj)
- Imperativo
- Jen konjugacio estas en dua persono.
| Nombro
|
-ać
|
-eć, -ić
|
-ieć
|
-ować, -uć
|
-c
|
-ić (en unusilabaj vortoj)
|
-nąć
|
-(z/s/ł/r)ać
|
-reć, -rzeć
|
| Ununombro
|
-aj
|
-
|
-iej
|
-uj
|
-nij, (en vorto piecz el piec -cz
|
-ij
|
-nij
|
-(ż/sz/lij/rz)
|
-rzyj
|
| Multnombro
|
-ajcie
|
-cie
|
-iejcie
|
-ujcie
|
-nijcie, (en vorto pieczcie el piec -czcie
|
-ijcie
|
-nijcie
|
-(ż/sz/lij/rz)cie
|
-rzyjcie
|
- Formon de unua persona volitivo oni kreas (imperativo de unuapersona dua persono) + -my
- En aliaj personoj la imperativon oni kreas niech + (nuna tempo). Ekzemploj: Ĝi faru. → Niech robi. Ili faru. → Niech robią. Mi faru. → Niech robię.
| Unua ununombra persono
|
Unua multnombra persono
|
Dua ununombra persono
|
Dua multnombra persono
|
Tria persono
|
| -bym
|
-byśmy
|
-byś
|
-byście
|
-by
|
La tribo oni kreas finaĵo de pasinta tempo kun finaĵoj nomitaj pli alte.
- Subjunktivo (en esperantlingvo oni kreas por ke + -u, en pola kaj esperanta lingvo ne estas separa tribo)
- Oni kreas żeby/iżby/aby (konjugacias per personoj kaj nombroj + pasinta tempo/infinitivo.
- Uzo de oby anstataŭ żeby/iżby/aby havas pli dezirantan signifon.
