Turka/Ĝeneralaj Temoj
Grasa-kursiva vokaloj a, e, i, u povas elparoliĝi longe. Simile skribitaj konsonantoj g, k, l, r, t povas elparoliĝi palatale.
Kelkaj tre gravaj esprimoj[redakti]
Evet. – Jes.
Hayır. – Ne.
Normale a de "hayır" ne estas longa, tamen multaj longigas ĝin, eble pro ke ekzistas alia vorto "hayır", legata kun mallonga a.
Afedersiniz. – Pardonu min.
Teşekkürler! – Dankojn!
Teşekkür ederim. – Mi dankas.
Çok teşekkür ederim. – Mi tre dankas.
Bir şey değil. – Nedankinde.
Laŭvorte: Ĝi ne estas ion.
Özür dilerim. – Mi bedaŭras vin.
... Bey – Sinjoro ...
Ĝenerale oni uzas unuan nomon, anstataŭ familia nomo.
... Hanım – Sinjorino ... / Fraŭlino ...
Same kiel Bey, uzu kun unua nomo.
Güle güle! / Hoşçakal! – Ĝis!
Hoşçakalın. – Ĝis la revido!
Pli formala ol Hoşçakal.
Bu ne(dir)? – Kio estas ĉi tio?
Kun '-dir' estas pli formale.
... nerede? – Kie estas ...?
Lütfen buraya gelin. – Bonvolu veni ĉi tie.
Lütfen oturun. – Bonvolu sidi.
Bu doğru mu? – Ĉu tiu estas vera?
Hayır, doğru değil. – Ne, ne estas vere.
Evet, doğru. – Jes, vere.
Tamam! – Bone!
İmdat! – Helpu min!