Tralegu ĉi-subajn resumetojn de la laste traktitaj lecionoj kaj certigu vin, ke vi komprenas ĉion.

Vortklasoj

La deklinaciaj vortklasoj estas substantivoj, adjektivoj, pronomoj kaj iuj numeraloj kaj participoj.
Konjugacio estas tiam afero de verboj.
Ceteraj vortklasoj inkludas adverbojn, prepoziciojn, konjunkciojn, partikulojn kaj interjekciojn.

Deklinacio

Nombro montras la solecon aŭ male plurecon da priparolat(aĵ)o(j).
- La nombroj estas singularo kaj pluralo.
Kazo montras la rolon de vorto en la frazo.
- Estas ses kazoj: nominativo, genitivo, dativo, akuzativo, vokativo kaj ablativo.
Genro, kiu ne ekzistas en Esperanto, devus montri kvazaŭ la sekson de la priparolato; tio tamen ne ĉiam tute logikas.
- Vorto povas esti virgenra, ingenra aŭ neŭtra.

Persono montras, ĉu la aga(n)to de verbo estas la parolanto, la alparolato aŭ iu alia.
- Estas do tri personoj, simple unua (mi, ni), dua (ci, vi) kaj tria (li, ŝi, ĝi, ili).
Nombro – kiel ĉe deklinacio.
Voĉo montras, ĉu la persono estas la aganto aŭ la agato.
- La unua okazo estas aktiva voĉo, la dua pasiva.
Tenso estas la verba tempo. Esperanto esprimas tensojn per la finaĵoj -as, -is kaj -os.
- En latino estas tamen ses tensoj: prezenco, futuro, perfekto, imperfekto, pluskvamperfekto kaj perfekta futuro.
- El la pasintecaj tempoj perfekto montras momentan kaj finitan agon (estas/estis farite), dum imperfekto agadon daŭran aŭ ripetan (estis farate).
Modo kaptas iujn nuancojn, kiujn Esperanto esprimas per la finaĵoj -as/-is/-os kontraŭ -us, -u kaj -i.
- Estas indikativo, subjunktivo, imperativo kaj infinitivo.